وقتی زن و مردی باهم دعوا میکنند ، بیشتراوقات (( والد )) یکی از آنها قوی ظاهر میشود و سعی میکند رئیس بزرگ باشد و دیگری را به یک بچه ی بد تبدیل کند . مانند این جمله که مرد به زن میگوید : قرار بود که تو این کار را بکنی نه من . ولی زن در این جا قبول نمیکند که بچه ی بد باشد . و میگوید (( این وظیفه ی توست )) حالا صدای جیغ بلندتر میشود . ارتباط قطع شده است . مرد دکمه ی(( والد )) را درون خودش فشار داده و زن را درحالت (( کودک )) گذاشته است . ولی زن قبول نمی کند که (( کودک )) باشد و این یک تبادل متقاطع است . ( البته این موضوع دقیقا میتواند بین زن و مرد برعکس هم اتفاق بیافتد ) وقتی یک نفر جواب دیگری را نمیدهد ولی موضوع را عوض میکند ، منتظر یک تبادل متقاطع باش. در سالن سینما کنترل چی به مرد میگوید : (( میشود بلیتتان را ببینم ؟ مرد با عصبانیت میگوید میدانی که پولش را پرداخت کرده ام )) اما جواب درست این است : بفرمایید این هم بلیتم .
به طور کل تبادلات خشمگین ، ( منظور لزوما" همان عصبانیت نیست بلکه خشم درونی که ممکن است در ظاهر هم دیده نشود ) مردم را ازما دور میکند . ارتباطی که کارآمد است ( مبادله ی خوب ) نوازش های بیشتری برایت می آورد . (( نوازش )) یک اصطلاح تحلیل رفتار متقابل است که به معنی گرفتن عشق و احساسهای خوب از مردم دیگر میباشد . همه افراد میتوانند نوازش بگیرند . بهترین نوازش این است که بدانی دوستت دارند فقط به خاطر خودت . وقتی بزرگ میشویم دیگر آن قدر به در آغوش گرفته شدن نیاز نداری . ولی همیشه به کسی احتیاج داری که برایت اهمیت قائل باشد و این را به تو بگوید . اما هرگونه توجهی از یک شخص دیگر نوازش محسوب میشود . حتی وقتی کسی به تو بگوید که تو را دوست ندارد .
به نظر من دوست داشتن به خاطر خود آدم ، یعنی اینکه با همه ضعف ها و تاریکیهامون دوست داشته بشیم و تمام عمرم در جستجوی این بودم که اینگونه دوست داشته بشم ،هر چند که بختم انقدر بلند نبود که لایق این نوع دوست داشتن بشم اما این رنج ، میوه شیرینی داشت که ارزش سختیهاش رو داشت