یک شعر زیبا

چون فرو آیی به وادی طلب		پیشت آید هر زمانی صد تعب
چون نماند هیچ معلومت به دست		دل بباید پاک کرد از هرچ هست
چون دل تو پاک گردد از صفات		تافتن گیرد ز حضرت نور ذات
چون شود آن نور بر دل آشکار		در دل تو یک طلب گردد هزار

سیمون بولیوار

دیروز داشتم فیلم زندگی سیمون بولیوار رو میدیدم در زمانی که همسرش فوت کرده بود و دو سال تمام به عیاشی و خوش گذرونی براش سپری میشد در پاریس دوباره استادش رو میبینه که بهش جمله ای رو میگه و با همین جمله باعث میشه که این شخص ناگهان به خودش بیاد اون جمله این بود :

سیمون فکر نمیکردم اونقدر فقیر بشی که فقط برات پول باقی مونده باشه

بزرگان

کنفوسیوس میگوید : برخی اشخاص تمایل دارند فقط به مطالبی که در کتابها میخوانند اعتقاد پیدا کنند ، اما از آنچه در زندگی واقعی میبینند چشم پوشی میکنند . آنها می اندیشند مردان بزرگ فقط در گذشته زندگی میکردند و قبول ندارند در همین زمان نیز مردان بزرگی وجود دارند . بعضی ها شاید فکر کنند فقط کشورهای بیگانه هستند که مردان بزرگ دارند ، آنها مشتاق دیدار این  بزرگان هستند . اما آنها بزرگانی را که در میان دوستان و همکلاسی هایشان وجود دارند ، نمی بینند . حتی شاید آنان را مورد تمسخر قرار دهند . آنها چشم بصیرت ندارند . در صورتی که مجبور نیستند برای دیدن بزرگان به دوردستها یا ایام گذشته بنگرند . واقعیت اینجاست که هم اینک نیز افراد دانشمند و عالم وجود دارند .